เมื่อถามถึงสิ่งที่เป็นหัวใจสำคัญในการออกแบบพื้นที่ต่างๆในบ้านหลังนี้และเป็นจุดร่วมที่ทั้งคุณตี๋และคุณพิมเห็นตรงกัน เราก็ได้รับคำตอบว่า
“ผมขอนิยามว่า ‘เล็กแต่โล่ง’ เพราะเราทั้งคู่ชอบอยู่ในพื้นที่พอดีๆ ก็เลยอยากให้บ้านเป็นแบบนั้น แต่คำว่าพอดีของเราก็ไม่ถึงขนาดรู้สึกอึดอัด เราออกแบบให้ทุกส่วนของบ้านมีจุดพักสายตาให้ได้มองทอดไปไกลๆ แม้พื้นที่จะดูเล็ก แต่เมื่อลองใช้งานดูแล้วจะรู้สึกได้เลยว่ามันโล่ง สบายตา สบายใจ”
ความพอดีเหล่านี้สะท้อนมาจากการออกแบบในแต่ละพื้นที่ เช่น บริเวณชั้นสองที่ประกอบด้วยมุมนั่งเล่น มุมอ่านหนังสือ ส่วนรับประทานอาหาร และบาร์กาแฟ ล้วนแต่ใช้พื้นที่ในระยะเอื้อมที่ไม่มากไม่น้อยไปกว่าความจำเป็นในการใช้งาน แต่ละพื้นที่จัดวางให้เชื่อมถึงกันโดยไม่มีกำแพงหรือฉากกั้น เปิดมุมมองกว้างๆออกไปสู่ส่วนอื่นๆหรือพื้นที่ภายนอกบ้านได้เหมือนเป็นการพักสายตา ทำให้ผู้อยู่อาศัยไม่รู้สึกอึดอัด
บ้านหลังนี้จึงเป็นตัวอย่างในการรีโนเวตตึกแถวให้กลายเป็นพื้นที่พิเศษได้อย่างน่าสนใจ แม้ว่าจะมีพื้นที่จำกัด และไม่สามารถเจาะช่องเปิดไปยังด้านข้างอาคารได้ แต่ด้วยการจัดการพื้นที่อย่างรอบคอบและประยุกต์ทำช่องเปิดที่ด้านบนของอาคาร ก็ทำให้บ้านนี้ดูสวยงามและไม่ธรรมดาจริงๆ
เจ้าของ: คุณณรงค์ – คุณพิมพิดา โอถาวร
ออกแบบ: So โดยคุณณรงค์ โอถาวร
เรื่อง : “วุฒิกร สุทธิอาภา”
ภาพ : ศุภกร ศรีสกุล
สไตล์ : นภิษฐา พงษ์ประสิทธิ์
