หากนับว่านี่เป็นนิทรรศการครั้งแรกของ จำเนียร ทองมา หรือ “ทองมา” ศิลปินนักปั้นงานพอร์ตเทรตก็ไม่น่าจะผิดนัก แม้ว่าเมื่อ 20 ปีก่อนจะเคยจัดแสดงผลงานภาพวาดขนาดเล็กๆ มาแล้ว ก่อนจะค้นพบรูปแบบงานที่ตนเองถนัดอย่างงานประติมากรรม (Sculpture) และมุ่งสู่สายงานอีกแขนง นั่นคืองานออกแบบตกแต่งทั้งบ้าน รีสอร์ต และโรงแรม ซึ่งเป็นอีกหนึ่งความท้าทายที่ศิลปินได้สัมผัส หลังจากโยกย้ายถิ่นฐานจากอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา ไปสู่อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ ดินแดนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งศิลปิน
Tarzan นิทรรศการแสดงศิลปะร่วมสมัยในรอบ 20 ปี ของศิลปิน จำเนียร ทองมา และแขกรับเชิญพิเศษ โลเล – ทวีศักดิ์ ศรีทองดี ศิลปินรุ่นพี่ร่วมสถาบันที่คุณทองมาชื่นชอบและติดตามผลงานมายาวนาน จนตัดสินใจชักชวนมาร่วมแสดงงานในครั้งนี้ ผลงานของทั้งคู่ถ่ายทอดเรื่องของความเป็นคนในมุมที่แตกต่าง แต่สิ่งหนึ่งที่ทั้งสองล้วนมีเช่นเดียวกันคือ การมองมนุษย์ ผ่านผลงานที่ต่างถ่ายทอดให้เห็นก้นบึ้งแห่งความจริงแท้ เฉกเช่น Tarzan มนุษย์ที่ถูกเลี้ยงโดยสัตว์ เติบโตมากับป่าเขา ไร้จริตปรุงแต่ง แต่มีแก่นแท้ที่รวมเป็นเนื้อหนึ่งกับธรรมชาติ
“รูปปั้นทุกชิ้นไม่มีชื่อและไม่มีต้นแบบ แต่ล้วนเกิดขึ้นมาจากจินตนาการ”
นิยามผลงานที่คุณทองมาเคยบอกเล่าในอดีตยังคงเป็นเช่นนี้ในปัจจุบัน Tarzan เป็นเพียงชื่อเชิงอุปมาอุปไมยที่อยากให้คนย้อนกลับไปมองถึงแก่นแท้ของตนเองอีกครั้ง หากไร้ซึ่งการปรุงแต่งแล้ว ความงามที่แท้จริงจะเป็นเช่นไร เฉกเช่นผลงานของ 2 ศิลปินที่มีทั้งรูปปั้น (Sculpture) ภาพวาดเส้น (Drawing) และภาพเขียนสี (Painting) รวมเป็นศิลปะ 3 แบบจัดแสดงอยู่ในสถานที่ที่ยังมีกลิ่นของอดีตลอยฟุ้งอยู่ในทุกอณู
วิลล่า มหาภิรมย์ เป็นโรงแรมแห่งแรกที่คุณทองมาได้ร่วมออกแบบตกแต่งภายใน ตั้งแต่เริ่มวางคอนเซ็ปต์ เลือกเฟอร์นิเจอร์ ดีไซน์การจัดวาง ที่นี่เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ศิลปินตัดสินใจย้ายมาปักหลักอยู่ที่เชียงใหม่ด้วย เพราะช่วงระยะเวลาที่ตกแต่งโรงแรมกินเวลานานหลายปี กระทั่งเกิดเป็น Thongma Studio ที่อำเภอแม่ริม สถานที่ฟูมฟักผลงานของเขา นิทรรศการครั้งนี้จึงเลือกจัดแสดงที่วิลล่า มหาภิรมย์ สถานที่ที่อดีตยังคงมีชีวิต
ท่ามกลางหมู่เรือนไทยภาคกลางหลายสิบหลังที่ตั้งอยู่อย่างสงบ คลอเคล้าด้วยเสียงเพลงบรรเลงอันแผ่วเบา งานศิลปะที่จัดแสดงครั้งนี้จะจัดวางอยู่ในพื้นที่ส่วนกลาง เริ่มตั้งแต่โถงล็อบบี้ไปจนถึงสระว่ายน้ำ บาร์มหาภิรมย์ ซึ่งเปิดให้คนภายนอกเข้าชมได้โดยไม่เป็นการรบกวนแขกที่พักอยู่ภายใน
หากวันหนึ่งต้องใช้ชีวิตที่ไร้ซึ่งเทคโนโลยี ไร้ซึ่งเล่ห์กลมายา แต่มีเพียงพละกำลังและความบริสุทธิ์ที่ได้มาจากธรรมชาติเท่านั้น “เรา” จะยังยืนหยัดแบบทาร์ซานได้หรือไม่ และจิตใจของเราจะเป็นเช่นใด นิทรรศการครั้งนี้จะเป็นจิ๊กซอว์อีกชิ้นให้เราได้ค้นหาคำตอบเหล่านี้