ธนชัย อุชชิน หรือ พี่ป๊อด โมเดิร์นด๊อก เป็นตัวแทนของนักร้องที่ทุ่มสุดตัวในทุกเพลงและทุกคอนเสิร์ต ผ่านเสียงดนตรีอัลเทอร์เนทีฟที่ชวนให้หัวใจออกมากระโดดโลดเต้นอยู่ข้างนอก และเมื่อพักจากการใส่สุดในเรื่องดนตรี พี่ป๊อดยังมีเวลามา “สปาร์ก” กับเรื่องศิลปะด้วย เพราะการวาดภาพของเขาให้ความรู้สึกเหมือนเจริญสติอยู่กับลมหายใจและปัจจุบันขณะ จนกลายเป็นความสุขที่ได้ค้นพบตัวเองในทุกๆ ฝีแปรงที่วาดลงไป
จุด SPARK ให้มาทำงานศิลปะ
“ผมกลับไปย้อนมองตัวเองความฝันแรกของชีวิตตั้งแต่เด็กๆ คืออยากเป็นจิตรกร สมัยเรียนก็ตั้งวงดนตรีแต่พอเรียนมหาวิทยาลัยก็เลือกเรียนศิลปะตามความฝัน แต่สุดท้ายได้ไปเป็นนักดนตรีเพราะความชอบความถนัด แต่ลึกลงไป…ความฝันแรกตอนเป็นเด็กผมก็ยังอยู่ เลยกลายเป็นคนที่มีทั้งภาพและเพลงบาลานซ์กันอยู่ตลอดเวลา พอเราว่างจากงานเพลงก็จะนึกถึงการวาดภาพ เวลาที่เล่นคอนเสิร์ตเยอะๆ แล้วรู้สึกว่ามันจมอยู่กับแค่เรื่องเดียว เลยอยากจะหลุดจากสิ่งเฉพาะตรงหน้า ศิลปะมักจะเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นพื้นที่ในการพักผ่อน”
มุมโปรดของพี่ป๊อด
“จริงๆ ผมไม่ได้มีมุมโปรดเฉพาะตัว คือ ทุกที่เป็นมุมโปรดได้ ถ้าความรู้สึกมันมา ในร้านกาแฟผมก็นั่งวาดรูปได้หรือที่บ้านหรือในสตูดิโอ เพราะฉะนั้นจึงเป็นโมเมนต์ที่เรารู้สึกมากกว่าที่จะเป็นมุมใดมุมหนึ่ง ผมสนใจเรื่องอารมณ์ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นมากกว่าว่าตอนนั้นเกิดความรู้สึกอยากทำงานศิลปะก็ทำเลย ถ้า ‘ฟีล’ มันมาอารมณ์มันได้ ทุกที่เป็นมุมโปรดได้ทั้งนั้นครับ”
บรรยากาศมีผลต่อการทำงานหรือไม่
“ผมคิดว่ามีผลนะ ถ้าเป็น Vibe ที่มีความรื่นรมย์ คือ ถึงแม้ว่าจะเป็นในร้านกาแฟมีคนนั่งอยู่ข้างๆ แต่ถ้าฟีลรอบด้านแสงได้ เพลงเพราะ เราก็เอนจอย แม้ว่าจะมีคนอื่นอยู่ก็ตาม แต่บางครั้งอยู่ที่สตูดิโอแล้วร้อนมากๆ ก็อาจจะไม่ได้ ขึ้นอยู่กับ Vibe ว่าตอนนั้นพลังงานรอบด้านเป็นอย่างไร”
อะไรที่ทำให้หลงรักงานศิลปะ
“ศิลปะ คือ การที่เราได้อยู่กับตัวเอง ซึ่งอันนี้เป็นสิ่งที่มีความหมายมาก เพราะว่าช่วงเวลาที่เราทำงานศิลปะ คือช่วงเวลาที่เรากลับเข้าหาตัวเอง เราสร้างบทสนทนากับตัวเองเช่น ‘สีนี้ดีไหม สีอะไรดี อันนี้ลบออกดีกว่า เพิ่มอันนี้ดีกว่า’ มันเป็นช่วงเวลาที่เหมือนชั่วโมงต้องมนตร์ ที่เราได้กลับเข้าสู่ตัวเอง เป็นช่วงที่เราได้ว่างเว้นจากการมีปฏิสัมพันธ์กับโลก กับการงาน ที่ทำให้เราต้องถ่ายเทกับโลกภายนอกตลอดเวลา ยิ่งการเล่นคอนเสิร์ตเราต้องอยู่กับมวลชน ต้องสื่อสาร แต่ถ้ามีช่วงเวลาหนึ่งที่กลับมานั่งสเก็ตช์ภาพ ถามตัวเองคุยกับตัวเอง ยิ่งทำยิ่งติดใจกับช่วงเวลาแบบนี้ เหมือนความสุข มันหาง่ายขึ้นความสุขที่ไม่ต้องอิงกับคนอื่นมากแค่กลับมาหาตัวเอง”
ศิลปะเหมือนการฝึกตนเองในบางสิ่งบางอย่าง
“ใช่! ผมว่าศิลปะเป็นการพัฒนาตัวเรา พัฒนาไม่ใช่แค่ว่าเราอยากสร้างงานศิลปะที่ดีที่สุด สุดยอดที่สุด แต่เรากำลังถอยเวลาให้กลับเข้าสู่ปัจจุบันขณะ ซึ่งเป็นสิ่งที่เรามุ่งหวังว่าเราจะเข้าไปสู่สเปซนั้นๆ ให้มากที่สุด เราอยากจะออกจาก ‘Head’ เพื่อเข้าสู่ ‘Heart’ และศิลปะเป็นกระบวนการที่ทำให้เราได้เข้าไปสู่สิ่งนั้น
“ช่วงเวลาของการทำงาน ผมจะปล่อยให้จิตว่าง ผมว่ามันเป็นเสน่ห์มาก ในการที่เราสามารถทำงานศิลปะด้วยใจที่ว่างจากการตัดสิน เพราะเราใช้ชีวิตทุกวันนี้อย่างเคร่งเครียดอยู่แล้วกับการตัดสิน ดี ไม่ดี มันเป็นความบีบรัดของชีวิต แต่การทำงานศิลปะ เราลองปล่อยสิ่งนั้น แม้กระทั่งความคิดที่มันเกิดขึ้น ‘เฮ้ย…ไม่สวย’ เราจะเห็นตัวเราเอง เรายังมีความกลัว เกร็ง ยึดติด เรายังห่วงสวย ห่วงเท่ ห่วงดี ไม่ดี มันเป็นกระจกสะท้อนให้เราเห็นส่วนนั้นของเรา แล้วถ้าเราค่อยๆปรับ ปล่อยมันไป ผมว่านี่เป็นกระบวนการทำงานศิลปะและเป็นเรื่องของการภาวนาได้ดูจิตไปด้วย ผมว่าถ้ามันควบคู่กันได้ก็เป็นเรื่องที่มีประโยชน์มาก
“ปิกัสโซ่เคยพูดว่า ‘เด็กทุกคนคือศิลปิน’ แต่ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะรักษาสภาวะนั้นไว้ได้เมื่อโตขึ้นหรือเปล่า เราเป็นศิลปินกันตั้งแต่เด็ก มีอิสระในการวาด แต่สังคมระบบการศึกษาทำให้เราหวาดกลัวศิลปะ ศิลปะกลายเป็นเรื่องไกลตัวเรา จริงๆ แล้ว เปล่าเลยศิลปะเป็นเรื่องใกล้ตัวทุกคน ศิลปะอยู่ในทุกอณูของชีวิต หรือแม้การใช้ชีวิตก็คือศิลปะ เราจะใช้ชีวิตแบบไหน แบบเอ็กซ์ตรีม แบบบาลานซ์ เป็นเรื่องของดีไซน์ทั้งนั้น หรือแม้กระทั่งเรื่องของจิตใจ การที่เราขัดเกลาจิตใจ มันก็คือการสร้างประติมากรรม เราไม่ต้องไปปั้นใครที่ไหนเรากำลังปั้นตัวเองอยู่”
พี่ป๊อดในบ้านบ้านและสวนแฟร์ Midyear 2023
“ผมอยากเชิญชวนทุกคนให้เข้ามาในสเปซของผม อาจได้แรงบันดาลใจเล็กๆ ว่าศิลปะเป็นเรื่องใกล้ตัวมากที่จะสร้างสรรค์งานศิลปะได้ เหมือนที่แอนนี่วอร์ฮอล (Andy Warhol) เคยพูดไว้ว่า ‘All is Pretty’ คือ ทุกอย่างสวยงามขอแค่เราเปิดใจ ขอแค่เราเปิดตา แล้วเราจะมองเห็นความงามของในทุกๆสิ่ง”
เรื่อง : ธัญยธรณ์ นาราเต็มทรัพย์
ภาพ : สิทธิศักดิ์ น้ำคำ
