สร้างความเป็นส่วนตัวด้วยรั้วต้นไม้

                รั้วเป็นจุดบ่งบอกอาณาเขตของที่อยู่อาศัยหรือใช้เป็นเกราะป้องกันสิ่งต่างๆจากภายนอกไม่ให้รุกรานเข้ามาในบ้านของเรา นอกจากนี้ รั้วต้นไม้ ยังเป็นองค์ประกอบหนึ่งที่สร้างทัศนียภาพและเพิ่มความเป็นส่วนตัวให้สวนได้อีกด้วย

รั้วต้นไม้ ถือเป็นรั้วอีกรูปแบบหนึ่งที่น่าสนใจ เพราะใช้ธรรมชาติมาพรางตาและสร้างความเป็นส่วนตัวดังนั้นคนรักสวนจึงมักปลูกต้นไม้เป็นรั้วบ้านหรือปลูกเสริมตามแนวรั้วเพื่อบดบังสายตาหรือปิดบังความแข็งกระด้างของวัสดุที่ใช้ทำรั้วและเน้นให้เกิดบรรยากาศเป็นธรรมชาติ ส่วนพรรณไม้ที่นิยมปลูกก็มักเป็นพืชที่เลี้ยงง่าย ทนทาน ตัดพุ่มได้ หรือเป็นชนิดที่ไม่ต้องดูแลรักษามาก มีทรงต้นเป็นระเบียบเรียบร้อย การดูแลพรรณไม้ทุกชนิดควรใส่ปุ๋ย รดน้ำ กำจัดวัชพืช และหมั่นตัดเล็มให้ได้รูปอย่างน้อยเดือนละหนึ่งครั้ง เพื่อให้รั้วดูแน่นและสวยสมบูรณ์อยู่เสมอ

พรรรไม้ที่นิยมนำมาทำเป็นแนวรั้ว อาทิ

ไทรเกาหลี ไทรอินโด ไทรคอมแพ็คท์ และไทรอังกฤษ

ปัจจุบันนิยมนำมาปลูกเป็นผนังรั้ว เนื่องจากมีความสูงที่พอเหมาะ ความแน่นของทรงพุ่มพรางสายตาได้ดี ดูแลตัดแต่งให้เกิดรูปทรงได้ง่าย ทนทานต่อโรคและแมลง หากตัดแต่งบ่อยๆจะช่วยให้ทรงพุ่มแน่นขึ้นและต้มไม่โทรมเร็ว หรือเกิดอาการโคนโล่งเพราะแสงส่องผ่านไม่ถึง

โมกและแก้ว

เป็นต้นไม้ที่เห็นกันจนชินตาแทบทุกรั้ว เพราะพรรณไม้ทั้งสองชนิดนี้มีข้อดีคือ ใบเขียวละเอียด พุ่มแน่นปานกลาง พรางตาได้ดี อีกทั้งยังมีดอกหอมให้เจ้าของชื่นใจ แต่ปัญหาที่มักพบบ่อยคือ เมื่อปลูกไปนานๆแล้วใบมักเหลือง ทั้งนี้เนื่องมาจาก 2 สาเหตุ คือ ระบบรากไม่ดี ดินอัดตัวกันแน่น แก้ได้ด้วยการพรวนดินและใส่อินทรียวัตถุหรือปุ๋ยชีวภาพ ส่วนอีกสาเหตุหนึ่งเนื่องมาจากการขาดธาตุอาหารหลักอย่างไนโตรเจน หรือธาตุอาหารรองอย่างสังกะสี แมกนีเซียม สามารถแก้ไขได้ด้วยการเติมปุ๋ยเหล่านี้ไปพร้อมๆกับการพรวนดิน

ไผ่

ไม้รั้วที่คุ้นเคยมาตั้งแต่อดีต เพราะนิยมปลูกเป็นแนวแบ่งเขตแดนของพื้นที่ที่ไม่มีการทำรั้วอย่างเป็นทางการ ลำต้นแตกกอเป็นพุ่มสูงต่ำขึ้นอยู่กับชนิดสายพันธุ์ ปัจจุบันนิยมนำบางสายพันธุ์มาจัดสวน เพราะเป็นไม้ที่ดูแลง่าย ทนแล้งได้ดี และไม่มีโรคหรือแมลงรบกวน ควบคุมทรงพุ่มด้วยการตัดแต่งให้ได้รูปทรงตามต้องการ สำหรับผู้ที่อยากปลูกไผ่เป็นรั้วอาจต้องทำใจขยันเก็บกวาดใบเสียหน่อย เพราะใบไผ่จะร่วงถี่กว่าต้นไม้ชนิดอื่น