2 บ้านหลังเล็ก ของเพื่อนที่ตั้งใจปลูกไว้ใกล้กันกลางทุ่งนากว้างใหญ่ หลังแรกเป็นบ้านครึ่งดินผสมคอนกรีตครึ่งไม้ ส่วนอีกหลังเป็นบ้านครึ่งคอนกรีตครึ่งไม้กลิ่นอายโคโลเนียล
ดูเหมือนสายสัมพันธ์ของการใช้ชีวิตในสังคมใหญ่จะค่อยๆจางหายไปนานแค่ไหนแล้วที่เราแทบไม่ได้นึกถึง“เพื่อนบ้าน” ทั้งที่พวกเขาอยู่ใกล้เราแค่เอื้อม แต่กลับมีรั้วคอนกรีตสูงบ่งบอกอาณาเขตของกันและกันแทน ต่างจากบ้านน้อยสองหลังนี้ที่อยู่เรียงเคียงกัน เพราะเห็นความสำคัญของคำว่า“เพื่อน” อีกทั้งทิวทัศน์ของทุ่งนากว้างใหญ่เบื้องหน้า และภูเขาสูงสง่าของดอยหลวงเชียงดาวซึ่งตั้งรับกับปุยเมฆที่เคลื่อนตัวผ่านไปอย่างช้าๆ ก็เป็นเหตุผลให้ คุณแดง-อัจฉรา บุนนาค และคุณฟ้าใส วิเศษกุล สองเพื่อนสาวต่างวัยเลือกมาสร้าง บ้านหลังเล็ก ใกล้กันบนดินแดนแสนงดงามแห่งนี้
บ้านหลังแรกเป็นบ้านครึ่งดินผสมคอนกรีตครึ่งไม้ขนาดกะทัดรัดซึ่งเป็นบ้านในฝันของคุณแดงนักจิตบำบัดที่ก่อนหน้านี้ใช้ชีวิตอยู่ในสหรัฐอเมริกามาตลอดระยะเวลาหลายสิบปี กระทั่งตัดสินใจนำวิชาความรู้กลับมาบำบัดคนไข้ในประเทศไทย เมื่อถึงช่วงวันหยุดเธอก็มักกลับมาพักผ่อนที่บ้านหลังนี้
รูปทรงอาคารได้แรงบันดาลใจจากบ้านญี่ปุ่นหลังหนึ่งที่คุณแดงชื่นชอบ จุดเด่นอีกอย่างหนึ่งก็คือการออกแบบในลักษณะสมมาตร เข้ากับประตูหน้าต่างรูปวงกลม สร้างเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร ประกอบกับคุณพรไพลิน ตันเจริญสถาปนิกผู้ออกแบบและดูแลการก่อสร้างที่ใช้เวลาเป็นแรมปีอยู่ที่เชียงดาวเพื่อออกแบบบ้านสองหลังนี้ ก็ได้ดึงเอาเสน่ห์ของเชียงดาวมาจากผืนดินผสมกับคอนกรีตฉาบแต่งเป็นผนังชั้นล่างให้สีแดงที่ดูเป็นธรรมชาติ รับกับชั้นสองที่เป็นโครงสร้างตีผนังด้วยไม้เนื้อแข็งสีน้ำตาลแดง ภายในตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้ลอยตัวเพียงไม่กี่ชิ้น มีหน้าต่างและช่องเปิดกระจายอยู่ทุกมุมห้อง เมื่อประกอบกับการใช้พื้นและเพดานสีขาว พอเข้ามาภายในบ้านจึงดูสว่างและโล่งสบาย ช่วยเบรกความเข้มและมืดทึบของสีแดงจากสีดินและไม้ได้เป็นอย่างดี
ถัดจากบ้านสีดินของคุณแดงเราเดินไปตามคันนาข้ามสระน้ำเล็กๆไปสู่บ้านหลังสีขาวขนาดเท่ากับหลังแรก เจ้าของคือคุณฟ้าใส นักศิลปะบำบัดสาวผู้ชื่นชอบงานศิลปะและงานฝีมือ
ตัวบ้านออกแบบอย่างเรียบง่าย ลักษณะเป็นบ้านครึ่งคอนกรีตครึ่งไม้ได้อารมณ์ความเป็นพื้นถิ่นคล้ายกับบ้านของคุณแดง เพราะออกแบบโดยสถาปนิกคนเดียวกัน แต่ยังคงไว้ซึ่งความต้องการและรสนิยมของคุณฟ้าใส เลือกใช้สีขาวที่ดูสะอาดตาและให้กลิ่นอายความเป็นโคโลเนียลตามแบบบ้านที่หลวงพระบางซึ่งคุณแม่คุณฟ้าใสประทับใจ ลักษณะเด่นของบ้านหลังนี้คือชั้นสองจะล้อมรอบด้วยระเบียงสำหรับนั่งเล่นรับลม รวมถึงใช้ไม้ทาสีขาวที่ให้อารมณ์ของบ้านยุคเก่า รอบบ้านยังมีสวนเล็กๆ และซุ้มดอกกุหลาบที่คุณฟ้าใสดูแลอย่างดี เข้ากับผ้าม่านลายดอกไม้ที่นำออกไปสู่มุมนั่งเล่นริมน้ำรับกับสระบัวด้านหลังที่มองเห็นทิวทัศน์ของดอยหลวงเชียงดาว
ภายในบ้านยังคงใช้สีขาวเช่นเดียวกับภายนอก จึงได้ความรู้สึกเชื่อมต่อกัน ทั้งยังดูสะอาดตาและโล่งสบายรับกับแสงสว่างจากหน้าต่างและประตูระเบียง ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้สีธรรมชาติและสีขาว บางชิ้นก็ย้อมเสี้ยนขาวเพื่อสร้างความรู้สึกอบอุ่น โดยมีทั้งของเก่าและงานที่ประยุกต์มาจากของเก่า เช่น โต๊ะจากบานประตูและลูกกรง แต่สิ่งที่ทำให้การตกแต่งบ้านหลังนี้โดดเด่นไม่ซ้ำใครก็คืองานศิลปะ งานฝีมือ และงานหัตถกรรมพื้นบ้านผ่านการนำมาดัดแปลงจากความคิดสร้างสรรค์ของคุณฟ้าใสและสถาปนิก กลายเป็นของประดับน่ารักๆที่ช่วยให้บ้านดูน่าสนใจและมีชีวิตชีวามากยิ่งขึ้นตัดกับความเรียบของสีขาวที่เป็นพื้นหลัง
สถาปนิก : คุณพรไพลิน ตันเจริญ
เรื่อง : “ปัญชัช”
ภาพ : ฤทธิรงค์ จันทองสุข
