บ้านไม้ชั้นเดียว กลางเขาหลังนี้ เจ้าของตัดสินใจซื้อที่ดินผืนนี้เพราะประทับใจในความอุดมสมบูรณ์ของสภาพป่าและต้นไม้ที่ยังไม่ปรับเปลี่ยนเป็นไร่เหมือนที่ดินโดยรอบ
เจ้าของ : คุณอิศราภรณ์ ประสงค์กิจและคุณเกษม อมตวณิชย์
ออกแบบ : คุณอิศราภรณ์ ประสงค์กิจ
“ตัดสินใจซื้อที่ดินผืนนี้เพราะประทับใจในความอุดมสมบูรณ์ของสภาพป่าและต้นไม้ที่ยังไม่ปรับเปลี่ยนไปทำไร่เหมือนที่ดินโดยรอบ ตั้งใจจะสร้างเพียงกระท่อมหลังเล็กๆ ใช้ชีวิตร่วมกับป่า ค่อยๆ สร้างกันไปทีละเล็กทีละน้อย ในที่สุดก็กลายเป็น บ้านไม้ชั้นเดียว หลังนี้” คุณใหม่ – อิศราภรณ์ ประสงค์กิจ เจ้าของบ้าน เล่าถึงที่มาที่ไปของบ้านสวยใกล้อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่หลังนี้ให้ผมฟังด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขจนผมรู้สึกได้
เราเดินทางผ่านบริบทของความเจริญที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาสู่พื้นที่ธรรมชาติอย่างช้าๆ พร้อมกับอุณหภูมิที่หนาวเย็นมากกว่าทุกครั้งที่ผมเคยมาบ้านหลังนี้ตั้งอยู่หลังเนินเขาเตี้ยๆ ลูกหนึ่ง เป็นบ้านไม้ชั้นเดียวที่แทรกตัวอยู่กับธรรมชาติที่แวดล้อมด้วยประดู่และกัลปพฤกษ์ ต้นไม้ดั้งเดิมที่อยู่คู่กับพื้นที่นี้มาช้านานเราเดินทางผ่านบริบทของความเจริญที่ค่อยๆคืบคลานเข้ามาสู่ บ้านกลางเขา บนพื้นที่ธรรมชาติอย่างช้าๆ พร้อมกับอุณหภูมิที่หนาวเย็นมากกว่าทุกครั้งที่ผมเคยมา บ้านหลังนี้ตั้งอยู่หลังเนินเขาเตี้ยๆลูกหนึ่ง เป็นบ้านไม้ชั้นเดียวที่แทรกตัวอยู่กับธรรมชาติที่แวดล้อมด้วยประดู่และกัลปพฤกษ์ ต้นไม้ดั้งเดิมที่อยู่คู่กับพื้นที่นี้มาช้านาน
บ้านหลังนี้สร้างจากไม้เกือบทั้งหมด มีการใช้โครงสร้างเหล็กเสริมเพื่อความแข็งแรงคงทนในระยะยาว ภายในจัดวางพื้นที่ใช้สอยแบบเปิดโล่งถึงกันทั้งหมด มีเฉพาะห้องนอนเท่านั้นที่ออกแบบให้มีชั้นวางของดีไซน์ทันสมัยมากั้นห้อง เพิ่มความเป็นส่วนตัวในการใช้งาน
คุณใหม่นั้นเรียนจบจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และมีความสนใจเกี่ยวกับการออกแบบชุดครัวมากเป็นพิเศษ จึงนำความรู้ที่มีและวัสดุที่พอหาได้จากการทำงานมาใช้ในการตกแต่ง ทั้งชุดครัว ชั้นวางของ ประตู และพื้น แม้แต่กระเบื้องมุงหลังคาก็ทำจากไม้จริงชิ้นเล็กๆที่มีสีเข้มอ่อนแตกต่างกันนำมาปะติดปะต่อจนดูสวยงามสะดุดตา
หนึ่งในไฮไลต์ของบ้านหลังนี้คงหนีไม่พ้นส่วนนั่งเล่นตรงระเบียงโล่งหน้าบ้านที่คุณใหม่และแขกผู้มาเยือนมักมานั่งจิบชาชมวิวทิวทัศน์กันเป็นประจำ ตกแต่งด้วยผ้าปูโต๊ะสีขาวลายดอกไม้เล็กๆดูน่ารัก จัดวางคู่กับดอกกุหลาบสีชมพู-ขาว และมาการองสีสันสดใส ทำให้บรรยากาศบนโต๊ะดูสดชื่น ท่ามกลางบริบทของสีเขียวจากต้นไม้โดยรอบ
เจ้าของบ้านพยายามเก็บรักษาต้นไม้ในพื้นที่เอาไว้ให้ได้มากที่สุด มีการเจาะช่องหลังคาเพื่อให้กัลปพฤกษ์ต้นใหญ่สามารถเติบโตต่อไปได้ คุณใหม่ยังทิ้งท้ายไว้อย่างน่าสนใจว่า “จริงๆ แล้วที่นี่สามารถอยู่อาศัยได้อย่างสบายๆตลอดทั้งปี ไม่เพียงแค่มาพักตากอากาศเฉพาะในฤดูหนาวตามที่เราเข้าใจกัน ในการใช้ชีวิตร่วมกับธรรมชาติ เราควรเข้าใจ ฟังเสียง และพยายามรบกวนเขาให้น้อยที่สุด”
มนุษย์กับธรรมชาติเป็นสิ่งที่ตัดกันไม่ขาด เพราะเราทุกคนล้วนเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติด้วยกันทั้งสิ้น การอยู่อาศัยอย่างสอดคล้องน่าจะเป็นสิ่งที่เหมาะสมและนำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง หากมีโอกาสดีๆลองหนีไปใช้ชีวิตช้าๆในบ้านกลางเขา ใต้ร่มเงาไม้กันดูสักครั้งก็คงดีไม่น้อยนะครับ
เรื่อง : ศุภชาติ บุญแต่ง
ภาพ : สังวาล พระเทพ