…หากใครมีโอกาสได้ดำรงอยู่ในสถานะสูงสุดของประเทศ และมีทุกอย่างเพียบพร้อม ใครหลาย ๆ คนคงใช้โอกาสทองของชีวิตแบบนี้ เร่งหาความสุขกอบโกยผลประโยชน์ใส่ตัวและพวกพ้อง จะใช้ชีวิตหรูหราฟุ่มเฟือย งานการไม่ทำ ก็คงไม่มีใครว่าอะไร แถมคิดด้วยว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา สำหรับใครสักคนที่มีสถานะแบบนั้น

แต่ใครคนหนึ่งซึ่งได้มีโอกาสขึ้นสู่สถานะนั้นตั้งแต่ยังหนุ่มกลับทำในสิ่งตรงกันข้าม

ใครคนนั้นใช้ชีวิตส่วนตัวแบบปกติธรรมดา ดูได้จากข้าวของเครื่องใช้ประจำกาย ที่เน้นเพื่อการใช้งานเป็นหลัก และใช้อย่างคุ้มค่า

ใครคนนั้นทำงานแทบทุกวัน หลาย ๆ งานไม่ใช่งาน สบายอยู่ในห้องปรับอากาศเย็นฉ่ำ แต่เป็นงานที่ต้องออก พื้นที่ทุรกันดาร ลำบากตากแดดกรำฝนทั้งวัน ทั้ง ๆ ที่ โดยสถานะที่เป็นอยู่ไม่ต้องพาตัวเองออกไปลำบากแบบนั้น แค่สั่งการแล้วรอฟังรายงานก็ได้

งานที่ทำก็ล้วนแต่ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง แต่ทำเพื่อคนอื่นล้วน ๆ

คนอื่นซึ่งไม่ใช่แม้แต่คนรู้จักด้วยซ้ำ คนอื่นซึ่งอยู่ในสถานะปกติธรรมดา ที่หากคนเจ้ายศ-เจ้าอย่างถือตัวคงไม่คิดลดตัวมายุ่งด้วย เพราะห่างชั้นกัน ถึงขนาดถูกเปรียบว่าต่ำกว่า “ฝุ่นดินใต้เท้า”

และใครคนนั้นทำงานแบบนี้มาตลอดที่ดำรงอยู่ในสถานะนั้น ทำโดยไม่เคยออกปากเรียกร้องสิ่งใดตอบแทน แล้วยังคอยพร่ำสอนเสนอแนะในสิ่งที่ทำได้จริงและพึ่งพาตัวเองได้

ถ้าเป็นคุณ คุณจะทุ่มเททำเพื่อคนอื่นแบบนี้ไหม ถ้าคนอื่นนั้นไม่ใช่คนพิเศษสำหรับคุณ

เวลา 70 ปีคงมากเกินพอที่จะทำให้รู้ว่าประชาชน คนไทยธรรมดาทุกคนเป็นคนพิเศษสำหรับใครคนนั้น…

…ข้อความข้างต้นไม่ได้สัมพันธ์โดยตรงกับภาพที่นำมาแสดงในคอลัมน์นี้ จะเกี่ยวเล็กน้อยก็ตรงที่เป็นภาพธรรมดา จาก 3 ช่างภาพธรรมดา ที่อยากมาร่วมถ่ายทอดความรู้สึกของคนธรรมดาที่มีต่อ “ใครคนนั้น”…คนพิเศษของพวกเขา ในช่วงเวลาพิเศษที่คนไทยทุกคนไม่มีวันลืม

ติดตามเรื่องราว #สุดฝีมือเพื่อพ่อ ทั้งหมดได้ในนิตยสาร room ฉบับเดือนตุลาคม 2560 ที่ room ขอร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการบันทึกหน้าประวัติศาสตร์ไทย ผ่านทุกกระบวนการสร้างสรรค์พระเมรุมาศ รวบรวม เรียงร้อย และสรุปแนวความคิดการออกแบบ ความร่วมมือร่วมใจของงานช่างไทยหลากหลายสาขาที่ทุ่มเทสุดฝีมือเพื่อถ่ายทอดความทรงจําและความรักด้วยการถวายงานแด่พ่อหลวงรัชกาลที่ 9 เป็นครั้งสุดท้าย

อ่านต่อ :โปรเจ็กต์สุดฝีมือเพื่อพ่อ