ในความสงบ - บ้านและสวน

ในความสงบ

วิถีชีวิตของผู้คนในเมืองเซี่ยงไฮ้ค่อนข้างเคยชินกับวัฒนธรรมตะวันตกมานานนับศตวรรษ ฉะนั้นเมื่อมีสิ่งใดที่เปลี่ยนแปลงไปจากรูปแบบเดิมๆ ก็คงไม่ใช่เรื่องยากที่คนเซี่ยงไฮ้จะยอมรับสิ่งเหล่านั้น

เช่นเดียวกับการเปลี่ยนรูปแบบการอยู่อาศัยจากบ้านบนพื้นราบทั่วไปมาเป็นการอยู่อาศัยในแนวสูงหรือคอนโดมิเนียม ซึ่งผุดขึ้นมาให้เห็นมากมายกลางเมืองเซี่ยงไฮ้ แม้สนนราคาอาจแพงกว่าบ้านหลังใหม่ย่านชานเมืองที่ไกลออกไป แต่หลายคนกลับคิดว่ามันช่วยย่นระยะเวลาการเดินทาง โดยเฉพาะผู้ที่มีภาระหน้าที่ต้องเกี่ยวข้องกับธุรกิจต่างๆซึ่งล้วนแต่มีสำนักงานอยู่ในตัวเมืองแทบทั้งสิ้น ด้วยเหตุผลนี้เองทำให้ Mr. Adam Z.Q. Song ตัดสินใจเลือกซื้อคอนโดมิเนียมกลางใจเมือง ซึ่งมีขนาดพื้นที่ 180 ตารางเมตร บนชั้นที่15 เป็นที่อยู่อาศัย

บริเวณประตูทางเข้าแต่งผนังให้เป็นส่วนกั้นสายตาจากภายนอกเป็นมุมหักไป-มา โดยทำบานตู้ทึบแบบเรียบสำหรับเก็บของและรองเท้า เพื่อพรางให้ดูเสมือนเป็นการตกแต่งผนัง พื้นที่ส่วนล่างของตู้ซ่อนไฟไว้สำหรับนำทางเดิน

มิสเตอร์ ซอง ผู้เป็นเจ้าของบ้านและหนึ่งในหัวหน้าทีมสถาปนิกออกแบบโครงการซินเทียนตี้(ลงในบ้านสวนฉบับสิงหาคม) ศูนย์การค้าซึ่งปรับปรุงจากหมู่ห้องแถวเก่ากลางเมืองเซี่ยงไฮ้มาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญให้ผู้คนจากทั่วโลกได้มาสัมผัส เขาได้มอบหมายให้ Mr. Hank M.Chao อินทีเรียร์ดีไซเนอร์ซึ่งเคยร่วมงานด้วยกันมาหลายโครงการเป็นผู้ออกแบบและตกแต่งภายในบ้านให้  มิสเตอร์ เชา เล่าว่า

“ผมคุ้นเคยกับคุณซองดี เขาเป็นคนมีบุคลิกโดดเด่น และมีรสนิยมทางด้านศิลปะและการออกแบบมากเป็นพิเศษ แม้ว่าเขาจะเป็นสถาปนิกแต่เขากลับเลือกให้ผมเป็นผู้ออกแบบห้องพักแห่งนี้ คงเป็นเพราะเขาเข้าใจว่าผมสามารถตีความสิ่งที่เขาต้องการในเรื่องของการแบ่งสรรพื้นที่ต่างๆได้ดีกว่าเขา โดยเฉพาะในพื้นที่แคบๆของแต่ละส่วน รวมถึงมิติของความลึกของพื้นที่ด้วย และผมเองก็เข้าใจดีว่าเขาต้องการบรรยากาศของความสงบ

ผนังด้านหนึ่งของห้องรับแขกกรุด้วยแผ่นซิลิเคทบอร์ด วัสดุสำเร็จรูปซึ่งมีพื้นผิวเหมือนซีเมนต์เรียบ ทำตู้ลอยติดผนังมีบานเลื่อนไม้สำหรับเก็บของ และวางเครื่องเสียง ทั้งด้านบนและข้างใต้ตู้ลอยซ่อนไฟให้ส่องสว่างทั้งจากด้านบนและด้านล่าง อินทีเรียร์ดีไซเนอร์เลือกใช้สีธรรมชาติตกแต่งห้องนี้โดยให้สัมพันธ์กับพื้นห้องซึ่งปูด้วยแผ่นหินแกรนิตสีเทาเข้มผลิตจากประเทศจีน
บริเวณนี้ใช้เป็นทั้งส่วนรับแขกและนั่งเล่น การตกแต่งในห้องนี้เลือกใช้โทนสีเข้มเกือบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นผ้าม่าน ผนังด้านหลังโซฟากรุด้วยไม้ย้อมสีเวงเก้ โซฟาและโต๊ะกลางแบบโมเดิร์น โดยเจ้าของบ้านมอบหมายให้มิสเตอร์ เชา เป็นผู้เลือก ซึ่งเขาได้ให้เหตุผลว่า “ สาเหตุที่เลือกโทนสีเข้มเพราะเจ้าของบ้านต้องการความสงบ สีเข้มจะทำให้เรารู้สึกสงบลงได้”

มิสเตอร์ เชา ได้ออกแบบให้ทางเข้าซึ่งเป็นส่วนแรกของบ้านเป็นมุมหักไป-มา คล้ายจะเชิญชวนให้ผู้มาเยือนค้นหาความกว้างของส่วนภายในที่ซ่อนเร้นอยู่ เขาได้แยกพื้นที่ออกเป็น2 ส่วนใหญ่ ๆ คือ พื้นที่สาธารณะ หรือพื้นที่ที่ใช้งานร่วมกับผู้อื่นได้ อาทิ ส่วนนั่งเล่น-รับแขก กับส่วนรับประทานอาหาร ซึ่งกินเนื้อที่ครึ่งหนึ่งของพื้นที่ทั้งหมด ในส่วนนี้เขาเลือกใช้โทนสีเข้มเกือบทั่วทั้งบริเวณ และได้ซ่อนแสงไฟไว้ตามเส้นขอบผนัง ตู้  ตกแต่งโดยเน้นวัสดุที่ให้ความรู้สึกมั่นคง แข็งแรง อย่างแผ่นเหล็ก หินแกรนิตสีเทาเข้ม หรือแผ่นไม้สีเวงเก้ รวมถึงผ้าม่านและผ้าบุโซฟา

อีกด้านหนึ่งของห้องจัดเป็นส่วนรับประทานอาหาร หน้าโต๊ะวางแผ่นกระจกใสสีชาเข้ม สุดปลายโต๊ะทำที่วางแจกันจากโครงเหล็กซึ่งต่อเนื่องกับขาโต๊ะอาหาร ส่วนเก้าอี้คลุมด้วยผ้าฝ้ายสีขาว บรรยากาศของโต๊ะอาหารชวนให้นึกถึงงานปาร์ตี้ซึ่ง มิสเตอร์ เชา บอกเช่นกันว่า เจ้าของบ้านชอบจัดงานปาร์ตี้เล็กๆภายในบ้าน

พื้นที่อีกส่วนคือ พื้นที่ส่วนตัว ได้แก่ ส่วนห้องนอนและห้องทำงาน ส่วนนี้เลือกใช้โทนสีไม้ แยกความรู้สึกและการใช้สอยให้ต่างกัน พื้นห้องปูด้วยไม้ เลือกใช้ผนังในโทนสีอ่อน และยังใช้แสงสว่างเน้นให้ความรู้สึกอบอุ่น

ห้องพักผ่อนออกแบบให้เป็นห้องยกพื้น ปูด้วยเสื่อตาตามิแบบญี่ปุ่น เป็นมุมสงบสำหรับเจ้าของบ้านเพื่อใช้เป็นห้องอ่านหนังสือ ห้องทำงาน หรือบางครั้งอาจดัดแปลงเป็นห้องนอนแขกก็ได้

แม้การตกแต่งภายในคอนโดมิเนียมแห่งนี้อาจจะดูหนักแน่นขึงขัง ซึ่งเป็นเพราะการมาบรรจบกันของเส้นแนวตั้งกับเส้นแนวนอน ทว่าก็ยังแฝงไว้ด้วยความสุภาพ โดยการจำลองธรรมชาติมาเป็นส่วนตกแต่งได้อย่างน่าสนใจ มิสเตอร์ เชา ยังได้กล่าวในตอนท้ายว่า

“ในเมืองเซี่ยงไฮ้มีแนวทางการตกแต่งภายในที่ดูยุ่งเหยิงสับสนและอิงต่อรูปแบบของทางตะวันตกมากเกินไป แต่สำหรับห้องพักแห่งนี้ได้สะท้อนความปรารถนาอย่างแรงกล้าให้เห็นถึงความงดงามในกลิ่นอายของเซี่ยงไฮ้ได้อย่างลงตัว”

เจ้าของ : Adam Z.Q. Song

ออกแบบ : Hank M. Chao , MoHen Design International Co.,Ltd.

ภาพ : ฤทธิรงค์

เรื่อง : อาทิตย์