เมเปิ้ลไต้หวัน เป็นไม้ต้นผลัดใบขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ จัดเป็นไม้เมืองหนาวที่เติบโตได้ดีในเมืองไทย ทรงพุ่มสวยงาม เก็บกวาดใบร่วงได้ง่าย นิยมปลูกในสวนญี่ปุ่น บ้างปลูกเป็นบอนไซ
เมเปิ้ลไต้หวัน ยังเป็นไม้ทนแล้ง ออกดอกช่วงฤดูฝน ชอบแสงแดดตลอดวัน
เมเปิ้ลไต้หวัน, เมเปิ้ลหอม สวีทกัม
ชื่อสามัญ : Taiwanese Sweet Gum, Formosan Gum
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Liquidambar formosana Hance
วงศ์ : Altingiaceae
ถิ่นกำเนิด: จีน ไต้หวัน เกาหลีใต้ ลาว เวียดนาม
ลำต้น: ไม้ต้นผลัดใบขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงได้ถึง 30 เมตร พุ่มใบโปร่ง เปลือกต้นสีเทาแตกล่อน ภายในต้นมีน้ำยางเรซิน
ใบ: ใบเดี่ยวออกเวียนสลับ รูปไข่ป้อม หยักเว้าลึก 3-5 แฉก ปลายแฉกแหลม โคนใบมน ขอบใบหยักฟันเลื่อย ก้านใบยาว ที่ยอดมีหูใบปกคลุม แต่ร่วงง่าย เมื่อใกล้ผลัดใบ จะเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีแดงอมส้ม
ดอก: ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น ออกที่ปลายยอด ดอกเพศผู้แบบช่อกหางกระรอก ส่วนดอกเพศเมียเป็นช่อกระจุกแน่น ทรงกลม มีวงกลีบรวม 9 กลีบ ออกดอกช่วงฤดูฝน
ผล: คล้ายโคนของพืชกลุ่มสน ทรงกลม ก้านชูยอดเกสรเพศเมียติดทนนาน ผลจึงดูคล้ายมีหนามรอบๆ เมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล และแตกออก ภายในมีเมล็ด มีปีกจำนวนมาก
อัตราการเจริญเติบโต: โตช้า ดิน: ดินร่วน
น้ำ: น้ำปานกลาง
แสงแดด: แสงแดดตลอดวัน
ขยายพันธุ์: ตอนกิ่ง
การใช้งานและอื่นๆ: ไม้ทนแล้ง ชอบอากาศเย็น ระยะปลูก 3-5 เมตร ไม้เมืองหนาวที่เติบโตได้ดีในเมืองไทย ทรงพุ่มสวยงาม เก็บกวาดใบร่วงได้ง่าย นิยมปลูกในสวนญี่ปุ่น บ้างปลูกเป็นบอนไซ ด้านสมุนไพรมีบันทึกไว้ว่าใบและรากป้องการเซลล์มะเร็งลุงลาม เปลือกต้นแก้โรคผิวหนัง ผลแก้โรคข้ออักเสบ ปวดเมื่อย อาการบวมน้ำ ช่วยขับปัสสาวะ กระตุ้นการผลิตน้ำนม น้ำยางเรซินข้สนกระตุ้นการไหลเวียนของเลือดและบรรเทาอาการปวด ชาวพื้นเมืองในถิ่นที่พบนำเนื้อไม้ทำหีบใส่ใบชา และใบใช้เลี้ยงหนอนไหม
ติดตามหนังสือใหม่ได้ทาง : สำนักพิมพ์บ้านและสวน
