ทานตะวัน

ชอนตะวัน/บัวทอง/บัวผัด/Common Sunflower/Marigold of Peru/Indian Sun
ชื่อวิทยาศาสตร์: Helianthus annuus L.
วงศ์: Asteraceae
ประเภท: พืชล้มลุก อายุปีเดียว
ลำต้น: ลำต้นตั้งตรง มีทั้งพันธุ์ต้นเตี้ยและต้นสูง สูงได้ถึง 3 เมตร
ใบ: ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม หลังจากที่มีใบเกิดแบบตรงข้ามได้ 5 คู่แล้ว ใบที่เกิดหลังจากนั้นจะมีลักษณะวน ใบรูปกลมรีขนาดใหญ่ ปลายใบแหลม ขอบใบจักฟันเลื่อย มีขนตามแผ่นใบ
ดอก: ดอกเดี่ยวขนาดใหญ่ออกที่ปลายยอด มีทั้งดอกซ้อนและดอกชั้นเดียว กลีบดอกรูปไข่สีเหลือง ปลายกลีบดอกแหลม ส่วนด้านในคือช่อดอก ลักษณะเป็นจาน ประกอบด้วยดอกขนาดเล็กจำนวนมาก กลางดอกมีเกสรสีน้ำตาลอมสีม่วงและภายในมีผลจำนวนมาก
ผล: ผลแห้ง รูปรีและแบนนูน ด้านหนึ่งมน อีกด้านหนึ่งแหลม มีจำนวนมากอยู่ตรงฐานดอก เปลือกหุ้มผลแข็ง สีเทาเข้มหรือสีดำและเป็นลาย ภายในผลมีเมล็ดสีเหลืองอ่อน 1 เมล็ด รูปรียาว
อัตราการเจริญเติบโต: เร็ว
ดิน: ชอบดินร่วน ระบายน้ำดี
แสงแดด: แสงแดดตลอดวัน
น้ำ: ปานกลาง
การขยายพันธุ์: เพาะเมล็ด
การใช้งานและอื่นๆ: ไม้ประดับในกระถางหรือปลูกลงแปลง มีหลากหลายพันธุ์ให้เลือกปลูก บางพันธุ์นิยมปลูกเป็นไม้ตัดดอก เมล็ดใช้สกัดน้ำมันได้
เกร็ดน่ารู้:  มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาเหนือ ชิลี เปรู ชาวเผ่าอินคาที่มีวัฒนธรรมเก่าแก่ดั้งเดิมที่เคยอาศัยอยู่ในประเทศเปรู บูชาและนับถือพระอาทิตย์ ถือว่าดอกทานตะวันเป็นสัญลักษณ์แห่งพระอาทิตย์ และความเชื่อนี้ก็ได้ตกทอดไปสู่ชาวอินเดียนแดงที่อยู่ในทวีปอเมริกาเหนือในช่วงเวลาต่อมา