ช้าพลู

ชะพลู/นมวา/ผักแค/ผักพลูนก/ผักอีเลิด/Wild Betal Leaf
ชื่อวิทยาศาสตร์: Piper sarmentosum Roxb.
วงศ์: Piperaceae
ประเภท: ไม้พุ่ม
ลำต้น: ลำต้นทอดเลื้อย ยอดชูเป็นพุ่ม
ใบ: เดี่ยว รูปหัวใจ ออกเวียนรอบต้นปลายใบเรียวแหลม โคนใบรูปหัวใจ แผ่นใบมีรอยย่นตามเส้นใบ
ดอก: ช่อดอกออกที่ซอกใบใกล้ปลายยอด มีดอกย่อยอัดกันแน่นภายในช่อ สีขาว
ผล: มักไม่พบ
ดิน: ดินร่วน ระบายน้ำดี
น้ำ: ปานกลาง
แสงแดด: ครึ่งวัน
ขยายพันธุ์: ปักชำ
การใช้งานและอื่นๆ: ปลูกเลี้ยงง่าย นิยมปลูกเป็นไม้คลุมดิน ใบมีกลิ่นหอม รสเผ็ดเล็กน้อย นิยมกินเป็นผักสด ห่อเมี่ยงคำ กินกับส้มตำ ลาบ ซอยใส่ข้าวยำและแกงคั่ว หรือใส่แกงเนื้อสัตว์เพื่อดับคาว เช่น แกงคั่วหอยขม แกงอ่อม นิยมกินในฤดูฝนเพราะยอดอ่อนดกและรสชาติดี ใบมีสรรพคุณบำรุงธาตุ ขับเสมหะ ช่วยเจริญอาหาร ขับลมในลำไส้ และมีสารต้านมะเร็ง แต่มีแคลเซียมออกซาเลตสูง ควรกินร่วมกับเนื้อสัตว์ จะช่วยป้องกันนิ่วในไต ในตำรายาพื้นบ้านใบใช้แก้โรคเบาหวานได้