จิงจ้อแดง
ชื่อวิทยาศาสตร์: Operculina turpethum (L.) S. Manso
วงศ์: Convolvulaceae
ประเภท: ไม้เลื้อยเนื้ออ่อน
ลำต้น: ทอดเลื้อยไปตามผิวดิน หรือพันไม้ระดับต่ำ กิ่งมีปีกขนาบเป็นเหลี่ยม 3 เหลี่ยม สีเขียวเรื่อม่วงแดง
ใบ: มีหลายแบบ เช่น รูปไข่แกมใบหอก รูปหัวใจแคบ-กว้าง ปลายเรียวแหลม โคนเว้า ขอบจักฟันเลื่อยหยาบ ผิวใบด้านบนเกลี้ยง ใต้ใบมีขนนุ่ม
ดอก: เดี่ยวหรือช่อขนาดเล็ก ใบประดับ 2 ใบ กลีบเลี้ยงสีเขียวเรื่อแดงรูปท้องเรือ 5 อัน ดอกสีขาว รูปกรวย ปลายแผ่ติดกัน ขนาดดอก 4-5 เซนติเมตร ออกดอกเดือนตุลาคม-เมษายน
ผล: รูปกลม เมื่อแก่แตกได้ เมล็ดสีดำ มีขน 4 เมล็ด
อัตราการเจริญเติบโต: ปานกลาง
ดิน: ทั่วไป
น้ำ: ปานกลาง
แสงแดด: ตลอดวัน
ขยายพันธุ์: เพาะเมล็ด
การใช้งานและอื่นๆ: เป็นวัชพืชพบทั่วไปตามริมทาง ป่าผลัดใบที่ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 25-200 เมตร เปลือกและยางที่รากใช้เป็นยาระบายขับถ่ายของเสีย ลำต้นเหนียวใช้เป็นเชือกผูกของได้
