ชื่อวิทยาศาสตร์: Curcuma sp.
วงศ์: Zingiberaceae
ประเภท: ไม้ล้มลุก อายุหลายปี
ความสูง: 50-80 เซนติเมตร
ลำต้น: ใต้ดินเป็นเหง้าทอดเลื้อย รูปรี ข้อห่าง เนื้อในสีขาว มีกลิ่นหอมฉุน
ใบ: เดี่ยว เรียงสลับ รูปใบหอกกลับแกมรูปรี โคนใบสอบ ปลายใบเรียวแหลม ลำต้นเทียม ก้านใบ และเส้นกลางใบมีสีแดงเข้ม
ดอก: ช่อดอกออกที่ปลายลำต้นเทียม ใบประดับตอนล่างสีขาวอมเขียวอ่อน ปลายแต้มสีม่วงแดง ตอนบนมีสีชมพู โคนสีอ่อน ดอกสีเหลืองอ่อน กลีบปากสีเหลืองอ่อนมีแถบกลางสีเหลืองเข้ม
ดิน: ดินร่วน
น้ำ: ปานกลาง เมื่อถึงฤดูหนาวจะพักตัว ควรงดให้น้ำ เพื่อป้องกันไม่ให้เหง้าเน่าเสียหาย
แสงแดด: ครึ่งวัน
ขยายพันธุ์: แยกเหง้า
การใช้งานและอื่นๆ : เป็นว่านทางคงกระพันชาตรีที่ขุนศึกโบราณนิยมมาก เพราะเชื่อว่าหัวว่านมีสารพิเศษ เมื่อกินหรือฝนทาตัวจะทำให้ผิวหนังชา ทนต่อคมศาสตราวุธ หอก ดาบ นอกจากนี้ยังช่วยให้มีกำลังมากประดุจพญาช้างสาร ว่านนี้จึงเหมาะสำหรับผู้มีอาชีพปราบปรามเช่น ทหาร ตำรวจ เชื่อกันว่ากลิ่นหอมของเหง้าจะช่วยให้ดินมีกลิ่นหอมด้วย
