ว่านช้อยนางรำ

 ช้อยช่างรำ/นางรำ/แพงแดง/ว่านมีด/Miss Udon Dancing Sunshine/Semaphore Plant/ Telegraph Plant
ชื่อวิทยาศาสตร์: Codariocalyx motorius (Houtt.) Ohashi
วงศ์: Fabaceae
ประเภท: ไม้พุ่ม อายุหลายปี
ความสูง: ได้ถึง 1 เมตร
ลำต้น:  มีรากสะสมอาหารขนาดใหญ่ เจริญเป็นพุ่ม
ใบ: เดี่ยว เรียงสลับ ใบประกอบ 3 ใบย่อย รูปไข่หรือรูปไข่แกมรูปใบหอก โคนใบกลม ปลายใบมน กึ่งกลางแผ่นใบเหลือบเงิน ใต้ใบมีขนละเอียดปกคลุม บนแผ่นใบมีต่อมที่ควบคุมการเคลื่อนไหวของใบ
ดอก: ช่อดอกแยกแขนงออกที่ปลายยอด ก้านช่อดอกมีขน ดอกรูปถั่ว สีม่วงแดง
ผล: เป็นฝักหักข้อ สีน้ำตาล ภายในมี 2 – 6 เมล็ด ขนาดประมาณ 0.5 เซนติเมตร สีดำ
ดิน:  ดินร่วนปนทราย
น้ำ: ปานกลาง
แสงแดด: รำไร
ขยายพันธุ์: เพาะเมล็ด
การใช้งานและอื่นๆ : เป็นว่านเมตตามหานิยม ช่วยให้เงินทองไหลมาเทมา ♦ เป็นยาปราบฤทธิ์ปรอท ♦ทุกส่วนมีสารอัลคาลอยด์ชื่อ Tryptamine ใช้เป็นสมุนไพร รสเย็น♦ รากแก้หอบหืด แก้ไอ แก้บิด ช่วยลดอาการระคายเคือง ♦ ใช้เป็นยาถ่าย ใบช่วยขับปัสสาวะ แก้ไข้ ช่วยบำรุงกำลัง และใช้เป็นยากระตุ้นทางเพศ ♦ เชื่อว่าเป็นต้นไม้ที่เต้นรำได้ หากตบมือเป็นจังหวะใบจะกระดุกกระดิกตามเหมือนมีประสาทรับความรู้สึก เนื่องจากมีส่วนของ motor cell บนแผ่นใบ