กระโดนบก เป็นไม้ต้นผลัดใบขนาดใหญ่ เหมาะปลูกในสวนสาธารณะที่มีพื้นที่กว้าง เพื่อให้เห็นความงามของทรงพุ่ม แต่ไม่ควรปลูกในลานจอดรถ เพราะผลมีขนาดใหญ่ และผลัดใบ ทนแล้ง ทนน้ำท่วม
กระโดนบก / กระโดน / กะนอล / ปุยขาว / ผักกระโดน / ผักปุย / ผักฮาด / หูกวาง / Tummy-wood / Wild Guava
ชื่อวิทยาศาสตร์: Careya arborea Roxb.
วงศ์ : Lecythidaceae
ประเภท : ไม้ต้นผลัดใบขนาดใหญ่ สูงได้ถึง 30 เมตร เรือนยอดทรงกลมแน่นทึบ
ลำต้น : เปลือกต้นสีเทา หนาแตกล่อนเป็นแผ่น
ใบ : ใบเดี่ยว รูปไข่กลับ ออกเวียนสลับ แผ่นใบขนาดใหญ่ ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบใบย่นไม่สม่ำเสมอ
ดอก : ช่อแบบช่อกระจุก ออกตามซอกใบ ดอกขนาดใหญ่ถึง 6 เซนติเมตร ออกช่วงปลายฤดูหนาวเข้าฤดูร้อน บานตอนกลางคืน เกสรเพศผู้สีแดงยื่นยาว เห็นเด่นชัด มักร่วงพร้อมกับกลีบดอกช่วงสาย ๆ ที่แสงแดดแรงขึ้น
ผล : ผลสดแบบมีเนื้อหลายเมล็ด รูปไข่ถึงกลม ขนาด 7-10 เซนติเมตร ปลายผลมีกลีบเลี้ยงติดอยู่ เมล็ด จำนวนมาก
อัตราการเจริญเติบโต : โตช้า
ดิน : ดินร่วน
แสงแดด : ตลอดวัน
น้ำ : ปานกลาง
การขยายพันธุ์ : เพาะเมล็ด
การใช้งานและอื่น ๆ : เหมาะปลูกในสวนสาธารณะที่มีพื้นที่กว้าง ระยะปลูก 6-8 เมตร เพื่อให้เห็นความงามของทรงพุ่ม แต่ไม่ควรปลูกในลานจอดรถ เพราะผลมีขนาดใหญ่ และผลัดใบ ทนแล้ง ทนน้ำท่วม
เกร็ดน่ารู้ : ด้านสมุนไพรเปลือกใช้ทำเชือก ใบใช้รักษาแผล ดอกช่วยบำรุงสำหรับสตรีหลังคลอด ยอดอ่อนกินเป็นผักสดกับน้ำพริกและอาหารรสได้ ให้วิตามินเอ วิตามินบี 2 และวิตามินซีสูง
ติดตามหนังสือใหม่ได้ทาง : สำนักพิมพ์บ้านและสวน