ว่านเพชรใหญ่

ว่าน เป็นชื่อเรียกของพืชบางชนิดที่มีหัวบ้าง และไม่มีหัวบ้าง มีสารพัดประโยชน์ ทั้งนำมาทำยา และยังมีความเชื่อกันว่า ทำให้อยู่ยงคงกระพันและเป็นสิริมงคล

ว่านเพชรน้อยตัวเมีย/ว่านเพชรไพรวัลย์/ว่านเหล็กไหล ชื่อวิทยาศาสตร์: Stahlianthus padicellustus Chaveer. & Mokkamul วงศ์: Zingiberaceae ประเภท: ไม้ล้มลุก อายุหลายปี ลำต้น: เหนือดิน สูงประมาณ 30 เซนติเมตร มีเหง้าทอดเลื้อยใต้ดิน รูปไข่แคบยาว มักไม่แตกแขนง เนื้อในหัวสีเหลืองอมน้ำตาล ใบ: เดี่ยวเรียงสลับระนาบเดียว รูปใบหอก โคนใบสอบปลายใบแหลม ขอบใบเป็นคลื่นเล็กน้อย ดอก: ช่อดอกออกก่อนผลิใบ ดอกสีขาวกลีบปากแต้มสีเหลือง ดิน: ดินร่วน น้ำ: ปานกลาง เมื่อถึงฤดูหนาวจะพักตัว ควรงดให้น้ำเพื่อป้องกันไม่ให้เหง้าเน่าเสียหาย แสงแดด: ครึ่งวัน ขยายพันธุ์: แยกเหง้าหรือปักชำ การใช้งานและอื่นๆ : เป็นว่านคงกระพันชาตรีที่นิยมใช้กันมาแต่โบราณ เชื่อว่าหากนำมาเสกแล้วกินจะช่วยให้ทนต่ออาวุธและของมีคม ♦ ว่านเพชรไพรวัลย์ ใบเป็นคลื่นมีริ้วด่างสีขาวตามขอบใบ ♦ ว่านเหล็กไหล เนื้อในหัวสีขาว ใบสีเขียวเข้มเป็นมันกว่าแผ่นใบเป็นคลื่นถี่กว่า ทั้งสองชื่อเป็นว่านทางคงกระพันชาตรีและเสน่ห์เมตตามหานิยม